ابزارهای افترافکت

۲٫ ابزار/ماسک‌های قلم Pen Tool/Masks

ما نمی‌توانیم در مورد لایه‌های شکل و لایه‌های سالید بدون دست زدن به ابزار قلم صحبت کنیم.
ابزار قلم به شما امکان می‌دهد شکل یا خطی را با کشیدن یک رأس در یک زمان ایجاد کنید.
این می‌تواند برای جابجایی یک منطقه خاص از یک لایه سالید مورد استفاده قرار گیرد و
همچنین می‌تواند برای ترسیم یک لایه شکل جدید استفاده شود.
این موارد اساسی‌ترین اهداف آن هستند، اما ابزار قلم همچنین به شما اجازه می‌دهد تا مسیرها را طراحی و تنظیم کنید.

مسیرها را می‌توان به عنوان هدایت موقعیت برای یک لایه برای حرکت در یک راستا یا
حتی برای متن، در صورت لزوم برای کاراکترهای منفرد استفاده کرد.
در همین حال، جلوه کادر را می‌توان به یک لایه سالید با یک مسیر اعمال نمود، که یک
خط قابل تنظیم در طول مسیر ترسیم می‌کند- یک جایگزین کارآمد برای پویانمایی یک کادر لایه شکل داخلی است.

با این کاربردهای مختلف، از ابزار قلم می‌توان برای روتوش  (ردیابی یک شی برای
اضافه کردن و یا حذف آن، معمولا از فیلم‌های زنده)، ایجاد آثار هنری، و رسیدن به انواع
مختلف جلوه‌های متنی جالب، مانند دست نوشته‌های شبیه‌سازی شده و یا حرکت موجی استفاده نمود.
با وجودی که روش‌های بیشماری برای استفاده از ابزار قلم وجود دارد، این موارد از قابل‌توجه‌ترین آنها است.

۳٫ پیگیری حاشیه‌ها Track Mattes

ابزار قلم برای track matte  نیز اهمیت دارد.
track matte  از یک لایه برای ماسک دیگر با توجه به شفافیت یا روشنایی لایه پوشاننده استفاده می‌کند.
برای مثال، اگر یک لایه را به Alpha Matte تنظیم کنید، ظاهر آن را به ناحیه‌های غیر شفاف لایه بالای آن محدود می‌کند.
Alpha Inverted Matte می‌تواند ظاهر لایه را فقط به ناحیه‌های شفاف لایه بالای آن محدود کند.
Luma Matte نیز به طور مشابه کار می‌کند، اما به جای آن، ظاهر لایه
پایین را به درخشان‌ترین ناحیه‌های لایه بالا محدود می‌کند.

Track mattes برای استفاده از دارایی‌های موجود برای تغییر لایه‌ها،
به ویژه Luma Mattes عالی هستند، زیرا آنها به جای شفافیت بر اساس روشنایی هستند.
با این حال، نقطه قوت track mattes، انعطاف‌پذیری آن است.

هنگام استفاده از ابزار قلم برای پوشاندن بخشی از یک صحنه، اعمال ماسک به یک لایه
مات منحصر به فرد، به شما اجازه می‌دهد که اتاق بیشتری برای خطا ایجاد کنید.
برای مثال، اگر فردی را در فیلم‌های زنده روتوش می‌کنید، ممکن است متوجه شوید که خود لایه فیلم را ماسک می‌کنید.
به جای این که خودتان را محدود کنید، بهتر است این ماسک روتوش را روی یک لایه
سالید اختصاصی جدا از فیلم قرار دهید، سپس آن را بالای لایه فیلم قرار دهید و آن لایه فیلم را به Alpha Matte تنظیم کنید.

مزایا :

نخست، به شما این امکان را می‌دهد که ماسک خود را با رنگ صاف و با تاکید نقص‌ها مشاهده کنید.
علاوه بر این، با اعمال این ماسک به یک لایه سالید سازگار با پردازنده، شما می‌توانید
آن را تکرار کرده و بعدا از آن برای پوشاندن لایه‌های دیگر استفاده کنید بدون اینکه
زمان رندر خود را خراب کنید و یا مشکلاتی در تکرار ماسک‌ها داشته باشید.

Track mattes مزایای بهره‌وری را نیز ارتقا می‌دهد زیرا می‌توانید به سرعت از طریق
ویژگی‌های موقعیت، مقیاس و چرخش یک لایه مات به برخی جلوه‌های ماسک
دست یابید که در مقابل گردش کار خسته کننده موقعیت مکانی، مقیاس و چرخش انیمیشن ماسک از طریق ابزار قلم است.

۴٫ حالت‌های ترکیبی Blending Modes

درست در کنار گزینه‌های track matte، همچنین در ستون حالت، حالت‌های ترکیبی را خواهید یافت.
حالت‌های ترکیبی نسبتا ساده هستند؛ هر حالت ترکیبی، لایه ترکیبی را به شیوه‌ای متفاوت پیاده‌سازی می‌کند.
۳۸ حالت منحصر به فرد ترکیبی، هر کدام با هدف خاص خود وجود دارند.
با وجودی که اینها از نظر ما خیلی زیاد است، در اینجا چند مثال از نحوه کار آنها را ارائه می‌دهیم.

شما احتمالا تنها از تعداد انگشت شماری از این حالات استفاده خواهید کرد، اما به خاطر
داشته باشید که آنها راهی برای ادغام عناصر به صورت یکپارچه به فیلم‌های زنده و
یا به عنوان راهی ساده برای طرح‌بندی پروژه شما هستند. صرف نظر از اینکه چگونه حالت‌های
ترکیبی را اعمال می‌کنید، استفاده از آنها پتانسیل قطعه شما را به طرز چشمگیری
افزایش می‌دهند و شما را از محدودیت‌های تنظیم سایه  صرف خلاص می‌کنند.

۵٫ پیش‌تدوین Pre-composing

همزمان که کار شما پیچیده‌تر می‌شود، متوجه خواهید شد که پروژه‌هایتان
شلوغ می‌شوند و بنابراین جابجایی‌ بین‌آنها دشوار می‌گردد.
پیش‌تدوین، مهمترین جنبه‌ از سازمان پروژه است، به این دلیل به شما اجازه می‌دهد که
پروژه خود را به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم کنید.

از لحاظ فنی، یک پیش‌تدوین تنها یک قطعه بوده و چیز بیشتری نیست.
با این حال، در درون پروژه خودتان، یک پیش‌تدوین، قطعه‌ای است که در تدوین اصلی
برای اهداف کوچکتری به کار می‌رود که نتایج نهایی را به ارمغان می‌آورد.
برای پیش‌تدوین گروهی از لایه‌ها، آنها را برجسته کرده، راست-کلیک کنید و
گزینه Pre-compose (Cmd-Shift-C یا Ctrl-Shift-C) را انتخاب کنید.
این کار آنها را در تدوبن خودشان قرار می‌دهد که شما می‌توانید آنها را همانند یک لایه تغییر دهید.

با ادغام لایه‌های مختلف خود به گروه‌ها، می‌توانید یک جلوه را به چندین لایه اعمال کنید.
به طور مشابه، شما می‌توانید از چندین لایه به عنوان یک track matte با پیش‌-تدوین آنها استفاده کنید.
شما همچنین می‌توانید گروهی از لایه‌ها را با استفاده از پیش‌تدوین آنها و تکرار تدوین جدید ایجاد شده، به طور موثر‌تر تکرار کنید.
این امر از شلوغی غیرضروری پروژه شما جلوگیری می‌کند و حتی به شما اجازه می‌دهد
تنظیمات زیادی را در عرض چند ثانیه انجام دهید، زیرا تغییر محتویات یک تدوین تمام
کپی‌های تکراری آن ترکیب را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.

۶٫ لایه‌های تنظیم Adjustment Layers

لایه‌های تنظیم برای هدف مشابه ترکیب‌ها به کار می‌روند، به همین دلیل کاملا ضروری
نیستند، اما روش‌های سریع‌تر و کارآمدتری برای فرایندهای خسته کننده ارائه می‌دهند.
یک لایه تنظیم درست مانند یک لایه سالید عمل می‌کند، اما فقط برای تغییر لایه‌های زیر آن استفاده می‌شود.
یک لایه تنظیم به خودی خود یک تصویر خالی است، اما هنگامی که در بالای لایه‌های
دیگر قرار می‌گیرد، تمام جلوه‌های آن به آنها اعمال می‌شود.

شما می توانید ابعاد را تنظیم کنید، و ویژگی‌های تبدیل یک لایه تنظیم زرا درست همانند
یک لایه سالید تغییر دهید، و هر منطقه‌ای که آن را پوشش می‌دهد، تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
حتی استفاده زیاد از ویژگی pre-comp می‌تواند بارهای رندر شما را گسترش دهد،
بنابراین برای موقعیتی که می‌خواهید جلوه‌ زیادی داشته باشید، لایه‌های تنظیم مناسب هستند.

۷٫ Pick Whip

آیا تا به حال خواستید لایه‌ای را به لایه دیگری الحاق کنید؟
Pick Whip چیزی که در After Effects به Parenting موسوم است، را میسر می‌کند
یا اینکه یک لایه را به دیگری متصل می‌کند که لایه حاصل طوری رفتار می‌کند که انگار به صورت فیزیکی به لایه مادر متصل شده است.
Pick Whip برای اضافه کردن انیمیشن ثانویه به یک شی متحرک و یا برای اضافه کردن
جلوه‌های تقلیدمحور مانند سایه‌ها و یا بازتاب‌ها فوق‌العاده است.
به جای کپی و پیست کردن کیفریم‌ها از لایه‌ای به لایه دیگر، می‌توانید به سادگی
از pick whip برای الحاق لایه‌ای به لایه‌ دیگر استفاده کنید.

۸٫ لایه‌های نول 

گام منطقی بعد از یادگیری استفاده از pick whip به کارگیری لایه‌های نول است.
مانند یک لایه تنظیم، لایه نول از نظر فنی نامرئی است.
در حالی که یک لایه تنظیم برای اعمال جلوه‌ها به چندین لایه به کار می‌رود، یک لایه
نول خواص تبدیل خود را به لایه‌های مختلف اعمال می‌کند.

نول‌ها بر اساس عملکرد pick whip هستند طوری که مادر لایه‌های دیگر در نظر گرفته می‌شوند.
به این ترتیب آنها به شما اجازه می‌دهند که به طور غیر مستقیم گروه‌های لایه را با اتصال به آنها تغییر دهید.
نول‌ها اغلب برای پویانمایی مجموعه کاراکترها، آرایه‌ها و طرح‌های پیچیده با اجزای متحرک بسیار استفاده می‌شود.
مانند ترکیبات و لایه‌های تنظیم، آنها کارایی و سازمان‌دهی را فراهم می‌کنند.

نول‌ها همچنین برای بررسی خطاها و تنظیمات آخرین دقیقه، مفید هستند.
برای مثال، چهار لایه متنی گروه‌بندی شده با هم دارید که در مجموع خیلی کوچک هستند.
برجسته کردن همه آنها و افزایش مقیاس و یا اندازه فونت، آنها را به طور مستقل از یکدیگر رشد می‌دهد.
به طور جایگزین، شما می‌توانید یک لایه نول ایجاد کنید، همه لایه‌های متن را به آن
بچسبانید، و مقیاس نول را افزایش دهید، سپس نول را حذف نماید- نتیجه این کار یک گروه نسبتا بزرگتر از متن خواهد بود.

۹٫ دوربین‌ها Cameras

اضافه کردن پرسپکتیو به یک صحنه می‌تواند بسیار اثربخش باشد و اغلب، مخصوصا هنگام کار در حالت سه بعدی ضروری است.
لایه‌های دوربین دقیقا همان کار را انجام می‌دهند- آنها ترکیب ساختار را با توجه به
یک دوربین مجازی، که معمولا بر اساس تکنولوژی دوربین واقعی است، طراحی می‌کنند.
با استفاده از دوربین، شما می‌توانید مهارت‌های سینمایی خود را با استفاده از زوایای و
حرکات مناسب به چیزهای جذابی تبدیل کنید.
در حالی که دوربین‌ها از لحاظ تکنیکی فقط می‌توانند در لایه D۳ موجود باشند،
می‌توانید با حرکت دادن آنها از یک بخش فریم به دیگری از آنها برای ایجاد سکانس‌های دو بعدی پویاتر استفاده کنید.

۱۰٫ ویرایشگر گراف Graph Editor

شاید فردی بگوید که کیفریم‌ها باید در این لیست باشند، اما ما فکر کردیم که بهتر است کمی مشخص‌تر باشند.
ویرایشگر گراف به شما اجازه می‌دهد تا منحنی‌های حرکتی کیفریم‌های خود را تنظیم
کنید، که این امر منجر به حرکت صاف و انیمیشن‌های شکیل‌تر می‌شود.
برای داشتن یک ظاهر حرفه‌ای لحظه‌ای، همیشه می‌توانید از دستیار کیفریم برای اعمال
تغییرات “Easy Ease” به کیفریم‌های خود استفاده کنید.
اما برای ظاهر خاص‌تر، بهتر است که خود ویرایشگر گراف را بهینه‌سازی کنید.
به یاد داشته باشید که ویرایشگر گراف می‌تواند هر دو منحنی مقدار و منحنی سرعت مجموعه‌ای از کیفریم‌ها را تنظیم کند.